3 април 2024 година

Монд/Ал Џезира

Францускиот универзитетски професор Жан-Пјер Филиу во својата колумна во „Монд“ вели дека жителите на Појасот Газа веќе две децении се заробени во троен ќорсокак - израелски, хуманитарен и палестински - достигнувајќи денеска невидена хуманитарна катастрофа.

Колумнистот изјави дека ситуацијата во Газа е неподнослива и дека цел свет ја толерира веќе неколку месеци, активно или пасивно. Да се ​​случеше такво нешто во Франција, размерите на човечки жртви веќе ќе надминеа еден милион убиени, вклучувајќи околу 400.000 деца.

Тој објасни дека овие загуби може да се двојно или тројно да се зголемат, поради смртоносната комбинација од континуирано бомбардирање, зголемен глад и епидемии кои се шират меѓу населението што умира.

Оваа трагедија, која се влошува од ден на ден пред очите на целиот свет - како што вели овој историчар и професор по политички науки - е дел од долгорочниот троен ќорсокак, во кој страдаат 2,3 милиони жени и мажи, заробени во затвор на отворено речиси две децении.

Изрелски ќорсокак

Овој прв ќор-сокак почна со одлуката на израелскиот премиер Ариел Шарон во септември 2005 година да ги повлече израелската армија и доселениците од Појасот Газа по 38 години окупација, без никакви консултации со палестинските власти, со цел да го блокира патот до формирање на палестинска држава на Западниот Брег и Појасот Газа, смета авторот.

Со блокадата на Појасот Газа во јуни 2007 година, исламистичкото движење на отпорот Хамас ја зајакна својата контрола во Појасот, а на Израел му беше овозможено да одржи сооднос од 1 до 20 или дури 100 загуби на Палестинците за време на последователните конфликти во Газа. Така беше до нападот на 7 октомври 2023 година, во кој беа убиени голем број Израелци. Но, постојаните напади доведоа до тоа Израел да ја поврати претходната стапка на жртви, благодарение на недискриминирачките, широки напади што го уништија Појасот Газа наместо Хамас.

Хуманитарен ќорсокак

Вториот ќорсокак е резултат на одбивањето на „меѓународната заедница“, конкретно Соединетите Американски Држави и Европската Унија, да дадат политичко решение за предизвикот наречен Газа и да го гледаат само како хуманитарен проблем со кој мора да се управува великодушно и ефективно.

Наместо да бараат прекин на израелската опсада, што е чин на војна, како што е опишано со меѓународното право, западните донатори се задоволни со обидот да го намалат неговото влијание врз цивилното население, со што го осудуваат населението во Газа на живот во состојба на кревкост и нестабилност.

Палестински ќорсокак

Третиот ќор-сокак произлегува од одбивањето на претседателот на Палестинската управа, Махмуд Абас, да замине во Газа во јуни 2007 година, откако Хамас ја презеде власта таму, и неговиот избор да ја остави на судбината. Тој постојано се спротивставуваше на предлозите за ублажување на блокадата, што, според него, е во интерес на Хамас. Тој, исто така, ги откажа изборите во април 2021 година, што можеше да доведе до пораз на Хамас во Газа, вели колумнистот.

Се разбира, ова затворање на палестинскиот политички хоризонт е, според Жан-Пјер Филио, во интерес на оние кои поддржуваат прекумерно насилство во Газа, далеку од охрабрување на единството на палестинските фракции, особено затоа што најпопуларниот палестински лидер Марван Баргути, член на Палестинската ослободителна организација и движењето Фатах, е затворен во Израел од 2002 година.

Сè додека трае овој троен ќорсокак - наведува колумнистот - кошмарот ќе се влошува во Газа, иако е добро позната единствената алтернатива, а тоа е да се наметне решение со две држави на историски пропаднатите израелски и палестински раководства. Во спротивно, најлошото е неизбежно и Европа ќе плати висока цена за тоа.