Скопје, 23 март 2020 Како што ни е познато, како резултат на пандемијата „коронавирус“, дури и водечките земји во светот започнаа да ги предлагаат пакетите во врска со економските мерки, а како резултат на тоа и кај нас владеачката партија на нашата земја, вчера го сподели пред јавноста предлогот на новиот пакет мерки за економија. Иако некои од предлозите или мерките вклучени во пакетот ќе имаат позитивно влијание на краток рок, очигледно е дека намалувањето на платите на државните службеници, наставниците, судиите и обвинителите, а со тоа и на сите јавни службеници, на минимална плата за два месеци ќе има негативни последици. Додека одлагањето на кредитните долгови или запирањето на трансакциите на извршителите за одреден период, ќе обезбеди олеснување на краток рок, од другата страна намалувањето на платите на минималните плата, ќе ги направи претходните санкции безначајни. На наједноставен начин, што не е можно четиричлено семејство да ги исполни своите елементарни потреби за еден месец со минимална плата. Затоа, дури и ако постои ограничување на платите, тоа мора да се направи според нивото на приход на поединците. Поприфатливо е да се пренесе одреден дел од платите во новиот фонд што треба да се отвори, а не со намалување на платите. Намалувањето на платите во јавниот и државниот сектор на минимална плата, а од другата страна финансирањето на приватниот сектор со надворешно задолжување или намалување на платите ќе создаде конфликт. Фактор што не треба да се заборави е дека јавните институции не се институции кои продолжуваат да постојат за профит, со тоа што тие не се ни одговорни за преземање на товарот на приватниот сектор. Секако дека приватниот сектор е како локомотива на економиите и неизбежно е тие да бидат поддржани од државата во кризни ситуации, но државата може да обезбеди приватниот сектор да излезе од кризата со најмала штета, со други кратки, среднорочни и долгорочни финансиски мерки. Заштедите можат да се зголемат, а неефикасното трошење може да се избегне со одложување на неитните капитални инвестиции, запирање на дополнителни плаќања во јавноста, откажување на расходите, реструктуирање на долговите и на многу повеќе други начини. На овој начин, големиот товар на кризата нема да им биде наметнат на јавните и државните службеници. Се разбира дека за излез од оваа криза потребно ни е единство и солидарност. Императивот и нашата заедничка заложба е дека треба да се преземат најсоодветни економски мерки со цел да се надминат штетите што ќе ги доживееме на економски план, и да се елиминираат ефектите од кризата што е можно поскоро и ефектите од кризата што ни следи во наредните години. Бејџан Илјас, претседател на Демократска Партија на Турците (ТДП) ___________________________________________________________ МИА овие текстови ги објавува во интегрална и оригинална форма и не е одговорна за нивната содржина, ниту за евентуалните правописни недоследности или печатни грешки.