Shkup, 29 dhjetor 2025 (MIA) - Gjykimi për zjarrin në diskotekën "Puls" në Koçan, ku humbën jetën 63 persona dhe u plagosën mbi 200, vazhdoi sot në sallën e gjyqit në Idrizovë në Gjykatën Themelore Penale në Shkup, me dëgjimin e dëshmitarëve, përfaqësuesve ligjorë të palëve të dëmtuara.

Me lot, psherëtima të thella dhe vajtime, familjet e të vdekurve në zjarrin "Puls" dëgjuan dëshmitë me zëra të thyer dhe trishtim të thellë të nënave të fëmijëve që vdiqën në zjarrin më 16 mars në diskotekën "Puls" në Koçan.

Të pandehurit heshtën me kokë ulur, të thyer, kur nënat, përmes lotëve, të mbushur me boshllëk dhe trishtim, thanë se jeta pas 16 marsit nuk është më e njëjtë.

“Nuk po kërkoj mëshirë, po ju kërkoj të pranoni fajin tuaj. Të gjithë këtu... Fëmijët tanë nuk vdiqën nga shkaqe natyrore. Fëmijët tanë u vranë dhe u mbytën. Dhimbja që durojmë çdo ditë është e rëndë. Fëmijët tanë nuk do të kthehen më kurrë në shtëpi”, tha një nga nënat mes lotësh.

Nëna e Draganës 16-vjeçare, e cila humbi jetën në zjarr, tha me zë të thyer para Gjykatës se nuk ishte këtu sepse ishte e fortë, por sepse i premtoi vajzës së saj se kur të vinte dita për të folur, do të tregonte të vërtetën për gjithçka që pa atë natë.

Ajo i tha Gjykatës se në mbrëmje, ajo vetë e çoi vajzën e saj me makinë në diskotekë, ku po priste me shoqet e saj sepse ishte e vendosur të shkonte në një koncert të grupit që e donte dhe këndonte këngët e tyre.

Djali i saj i mitur ishte gjithashtu në koncertin e DNK më 16 mars me miqtë e tij, të cilët ishin të moshës 13-14 vjeçare.

“Mbrëmjen kur policia hyri në diskotekë për ta kontrolluar, kur arritën te tavolina dhe panë se ishin të mitur, i nxorrën jashtë. Më vonë, rreth orës 2 të mëngjesit, kur pa se kishte shumë njerëz fillimishte më mori mua në telefon dhe pastaj edhe babain e saj”, tha nëna mes lotësh.

Ajo dhe burri i saj u nisën menjëherë për në diskotekë, por kur mbërritën panë tashmë fëmijë që kërkonin ndihmë.

“Do të them, atë që pashë, tani të gjithë thonë se po shpëtonin dhe ndihmonin atë mbrëmje. Nëse do të ishte kështu, nuk do të kishte pasur asnjë viktimë. Vetëm ata që tani janë të vdekur po ndihmonin, sepse nuk kishte vend për të hyrë atje dy ose tre herë dhe për të dalë i gjallë. Fëmija im nuk ishte askund”, tha nëna me zë të thyer.

Dëshmitarja Gabriela, nëna e të ndjerës Nadica, shpjegoi në dëshminë e saj para Gjykatës se, ndonëse nuk duhej të dilte atë mbrëmje, vajza e saj e mitur e luti të shkonte sepse donte ta shihte simpatinë e saj.

Në dëshminë e saj para Gjykatës, ajo theksoi se diskoteka "Puls" ishte diskoteka e vetme në periudhën e dimrit në Koçan, ku, në dy vitet e fundit, ajo vetë dilte shpesh, dhe gjithashtu, siç tha ajo, shumë nga të pranishmit këtu kanë dalë aty.

“Derisa ndodhi fatkeqësia, as nuk dyshonim se ajo diskotekë funksiononte ilegalisht. Kur sheh se inspektorë, oficerë policie, avokatë, kryetarë bashkie... 90 për qind e të gjithë Koçanit shkonin atje”, tha dëshmitarja.

Dëshmitarja tha para Gjykatës se i pandehuri i tretë Mihailo, në kafenenë "Klasik", e pyeti personalisht Kristinën, një inspektore me të cilën ishte shoqe, në prani të saj, nëse dhe kur do të kishte një inspektim.

“Ajo u përgjigj, nuk do të kesh asnjë këtu, por mundesh në diskotekë. Mund të jetë edhe e kundërta, nuk më kujtohet”, tha nëna.

E pyetur se si e dinte që disa nga personat ishin roje sigurie, nëna tha se gjatë dy viteve të fundit ajo dhe miqtë e saj kishin qenë mysafirë të rregullt në diskotekë dhe se të njëjtët persona ishin roje sigurie gjatë gjithë kohës.

“Tre prej tyre ishin roje sigurie, asgjë më shumë. I gjithë Koçani e dinte që ata ishin roje sigurie në diskotekë, por nuk kishin asnjë shenjë dalluese”, shpjegoi ajo.

I pandehuri i tretë, Mihajlo, në një vërejtje para Gjykatës, tha se nuk e njihte Kristinën dhe se nuk ishte e vërtetë që kishte folur me të.

Kjo, si dhe pyetjet e disa avokatëve të të pandehurve, shkaktuan dënime dhe reagime të ashpra nga familjet e të ndjerëve, kështu që Gjykata u detyrua t'i paralajmëronte për një çast se do të përjashtoheshin nëse vazhdonin me akuzat e tyre.

Paraprakisht, e para që dëshmoi ishte nëna e të ndjerit, 24-vjeçarit Andrej, e cila, mes lotësh, duke iu përgjigjur pyetjeve të Prokurorisë, tha se para asaj mbrëmjeje fatale ata ishin një familje mesatare, normale, modeste, dhe tani mezi mbijetojnë. Djali i saj Andrej, siç shpjegoi ajo, punonte si kamerier në një restorant dhe më 16 mars u punësua për të ndihmuar në diskoteken "Puls". Pronari, Dejan Jovanov, natën e aksidentit në orën 1 të mëngjesit, e thirri edhe djalin e saj të vogël Kristijan për të ndihmuar në Puls, sepse kishte shumë të ftuar.

Ajo e humbi Andrein në zjarrin në atë natë fatale, ndërsa Kristiani, siç tha ajo, ende e fajëson veten që nuk mundi ta shpëtonte vëllanë e tij. “ Nuk e di si ia dola ato ditë. Isha vetëm me injeksione dhe ilaçe”, tha nëna.

Tani, nëna tha se po mbijetojnë disi dhe jeta e saj është e ndarë para dhe pas 16 marsit.

“Çdo mëngjes zgjohem dhe përballem me realitetin, boshllëkun, humbjen. E di që nuk mund të ndryshosh asgjë, por pyet veten pse, pse ai nuk mundi të shpëtohej. Tani jam edhe xheloze për personin e vetëm që është më përgjegjës për atë që ndodhi, që djali i tij është pranë tij, dhe i imi nuk do të kthehet kurrë”, tha ajo.

Gjyqi vazhdon më 14 janar, kur janë thirrur pesë dëshmitarë.

Në seancën e mëparshme, filloi procedura e provave, me dëgjimin e dëshmitarëve me kërkesë të Prokurorisë. I pari që dëshmoi ishte pronari i një punishteje për riparimin e karrocerive që ndodhej pranë diskotekës, i cili foli për rinovimin e "Puls" nga perspektiva e tij si fqinj i objektit, si dhe natën tragjike kur objekti u përfshi nga zjarri.

Të gjithë të pandehurit deklaruan në fillim të gjyqit se nuk ndiheshin fajtorë për tragjedinë në të cilën vdiqën 63 persona dhe mbi 200 u plagosën. Disa prej tyre shprehën keqardhje për familjet e viktimave, por pohuan se ata nuk kishin kryer "akte të rënda kundër sigurisë publike".

Në fillim të gjyqit, në fjalën e tij hapëse, prokurori Borçe Janev theksoi se gjyqi është një hap drejt përcaktimit të përgjegjësisë personale dhe institucionale, duke theksuar se shoqëria duhet të përballet me të vërtetën - kush lejoi, kush heshti dhe kush nuk e parandaloi tragjedinë në "Puls". Ai tha se nuk është e rëndësishme vetëm kush e ndezi zjarrin, por edhe kush pati mundësinë ta parandalonte atë, duke theksuar se tragjedia nuk është vetëm rezultat i piroteknikës, por edhe i dështimeve të sistemit afatgjatë, heshtjes institucionale dhe mungesës së kontrollit që e shndërruan diskon në një "kurth vdekjeprurës".

Janev theksoi se drejtësia kërkohet, jo si hakmarrje, por si pasojë e paligjshmërisë dhe detyrës së lënë pas dore. Disa të pandehur, përmes avokatëve të tyre, kontestuan meritat e aktakuzës. Mbrojtja e tyre pretendon se të pandehurit nuk ndërmorën asnjë veprim që mund të kishte çuar në zjarr, se ata posedonin dokumentacion të vlefshëm dhe se tragjedia ishte rezultat i dështimeve institucionale, jo fajit individual. Mbrojtja njoftoi paraqitjen e provave dhe dëshmitarëve që, sipas tyre, do ta konfirmojnë këtë tezë.

Në një deklaratë hyrëse, mbrojtja e të pandehurit të parë, pronarit të diskotekës "Puls", Dejan Jovanov, theksoi se edhe pas nëntë muajsh në paraburgim, ai nuk mund ta besojë tragjedinë dhe se si prind nuk do të lejonte kurrë kushte të pasigurta në klub. Djali i tij, i pandehuri i tretë, Mihail Jovanov, pretendon përmes mbrojtjes së tij se nuk ka prova kundër tij dhe se ai akuzohet vetëm sepse është anëtar i familjes Jovanov.

Më 16 mars 2025, gjatë një shfaqjeje nga grupi "DNA" në diskotekën "Puls" në Koçan, shpërtheu një zjarr, nga i cili humbën jetën 63 persona dhe u lënduan mbi 200 të tjerë. Objekti kishte më shumë se numri i lejuar i vizitorëve, përfshirë të mitur, dhe pajisjet piroteknike u aktivizuan pa leje. Objekti kishte funksionuar ilegalisht për më shumë se një dekadë, pa kushte minimale teknike, me rikonstruksione pa leje dhe pa sistem mbrojtjeje nga zjarri. ls/

Foto: Arkivi i MIA-s