5 janar 2024

Indeks.hr

Gazeta e përditshme ukrainase në gjuhën angleze "Kiev Independent" publikoi rezultatet mahnitëse të një sondazhi të kryer nga Fondacioni për Iniciativa Demokratike “Ilko Kuçeriv” dhe “Qendra Razumkov”.

Sondazhi u publikua më 27 dhjetor dhe sipas tij, rreth 58 për qind e ukrainasve besojnë se Ukraina do të fitojë së shpejti. Prej tyre, gjashtë për qind besojnë në fitoren në muajt e ardhshëm, 21 për qind besojnë në fitoren deri në verën e vitit 2024 (në përputhje me njoftimet për ofensivën e re pranverore të presidentit Zelenski), ndërsa 31 për qind besojnë në një fitore të sigurt në një ose më së shumti dy vjet.

Vetëm 15 për qind besojnë në fitoren brenda tre deri në pesë vjet. Vetëm 2.5 për qind e të anketuarve thanë se nuk besojnë në fitoren e Ukrainës. Gjithsej 88 për qind e të anketuarve besojnë në fitoren e Ukrainës dhe vetëm pesë për qind dyshojnë në të.

Nëse anashkalojmë mundësinë që të anketuarit janë përgjigjur ashtu siç mendojnë se duhet dhe jo ashtu siç besojnë realisht, i vetmi shpjegim përse një përqindje kaq e madhe e ukrainasve besojnë në diçka të paarritshme është fakti se ata janë në një flluskë informacioni, të krijuar nga mediat besnike të Zelenskit.

Meqenëse shumë pak ukrainas flasin gjuhë të huaja (përveç rusishtes, e cila nuk është gjuhë e huaj për ukrainasit), informacioni i tyre është i kufizuar në mediat vendase, të cilat kryesisht janë ose të kontrolluara nga qeveria ose në përputhje me politikën e qeverisë.

Sa ukrainas e dinë situatën financiare të vendit të tyre?

Prandaj, është mjaft e justifikuar të shtrohet pyetja se sa ukrainas e dinë situatën financiare të vendit të tyre. Zëvendëskryeministrja e parë dhe ministrja e ekonomisë Julia Sviridenko tha për “Fajnenshël Tajms” se Ukrainës i duhen 37 miliardë dollarë ndihmë financiare vitin e ardhshëm. Ndryshe nuk do të mund të sigurojnë paga për dy milionë nëpunës civilë dhe pensione për 10 milionë pensionistë.

Kësaj i duhet shtuar kostoja e mobilizimit të paralajmëruar prej 500 mijë rezervistësh. Ministri ukrainas i Financave Serhi Marçenko tha për Forbes se kostoja e pritshme e mobilizimit të kaq shumë njerëzve është vetëm 13 milionë dollarë. I vetmi shpjegim i mundshëm është se ministri Marçenko i referohej kostos ditore, që do të nënkuptonte një kosto shtesë vjetore prej gati pesë miliardë dollarësh.

Ky nuk do të ishte problem nëse Kongresi Amerikan miratonte një paketë të re ndihme prej 61.4 miliardë dollarësh. Nga këto, 46.1 miliardë janë të destinuara për ndihmë ushtarake, dhe 15.23 miliardë për ndihmë ekonomike. Dhe nëse BE-ja do të arrinte të binte dakord për një paketë ndihme financiare me vlerë 50 miliardë euro, me këstin e parë prej 20 miliardë në vitin 2024, së bashku me donacionet e pavarura nga vendet aleate, do të mblidheshin më shumë se 37 miliardë dollar të nevojshëm.

Megjithatë, shansi që Kongresi të votojë për të ndihmuar Ukrainën është shumë i vogël. Dhe edhe nëse republikanët tërhiqen dhe pranojnë të vazhdojnë ndihmën, ajo do të jetë dukshëm më e vogël. Problemi është se republikanët po i kërkojnë Bajdenit (dhe indirekt Zelenskit) raporte të detajuara mbi atë për të cilën është shpenzuar ndihma e mëparshme, për të cilën ata pretendojnë se është 111 miliardë dollarë. Burime të pavarura thonë se ishte 75.4 miliardë dollarë më 31 tetor të këtij viti, që do të thotë se me paketat e fundit të ndihmës është rritur në rreth 75.7 miliardë dollarë.

Vetëm për krahasim, kohët e fundit Shërbimi i Kërkimeve të Kongresit (CRS), një shërbim që mbledh dhe përpunon të dhëna për nevojat e Kongresit, njoftoi se Shtetet e Bashkuara i kanë dhënë Izraelit 130 miliardë dollarë ndihmë nga viti 1948 deri më sot (75 vjet).

Sipas pretendimeve të tyre, Izraeli u bë kështu vendi më i ndihmuar nga Shtetet e Bashkuara. Me ndihmën prej 61.4 miliardë dollarësh që Presidenti Bajden po kërkon nga Kongresi, Ukraina do ta tejkalonte këtë shumë vetëm për tre vjet. Pra, nuk është çudi që republikanët nuk janë më të gatshëm të dërgojnë ndihmë në Ukrainë pa plane të qarta se si do të përdoret dhe sa do të zgjasë.

Putini duket më i prirur për një armëpushim sesa Zelenski

Prandaj, nuk është për t'u habitur që mediat perëndimore po i bëjnë gjithnjë e më hapur thirrje Zelenskit që të shqyrtojë mundësinë e negociatave të paqes ose të paktën një armëpushim. Kështu, më 23 dhjetor, "Nju-Jork Tajms " publikoi një analizë të madhe në të cilën pretendon se Putini është shumë më i prirur për një armëpushim sesa Zelenski.

Sipas tyre, Putin ka kohë që ka dërguar mesazhe përmes kanaleve diplomatike se është gati për një armëpushim në vijat e betejës së arritur. Me afrimin e zgjedhjeve presidenciale dhe nevojën për të ruajtur imazhin e një lideri vendimtar dhe të ashpër, Putini vazhdon të bëjë deklarata luftarake për publikun vendas se planet nuk kanë ndryshuar, se ai ende planifikon të pushtojë të gjithë Ukrainën.

Megjithatë, Putini është i vetëdijshëm se ushtria ruse (si dhe ajo ukrainase) është në prag të stresit të qëndrueshëm. Pishtimi i Marijink;s dhe përpjekja për të rrethuar Avdiivkën është më e shumta që ushtria ruse mund të bëjë në këtë pikë.

Për t'i dhënë fund luftës me fitore, Putini do të duhej të kishte një ushtri të aftë për të pushtuar qytetet e Odesës dhe Lavovit, duke shkëputur kështu Ukrainën nga bota dhe më pas të përfshihej në një luftë të përgjakshme dhe rraskapitëse për të rrethuar Kievin. Asnjë nga këto nuk është e arritshme, kështu që Putini është i gatshëm (për momentin) të kënaqet me atë që ka fituar.

Nga ana tjetër, Zelenski as që po mendon për një armëpushim. Në vend të kësaj, ai shpall mobilizimin e 500,000 trupave shtesë. Është vetëm çështja se me çfarë do të pajisen, pasi donacionet e armëve dhe municioneve nga perëndimi po shterohen shpejt. Por të paktën ai ndaloi së përmenduri mundësinë e një ofensive të re të madhe pranverore. Edhe zyrtarët ukrainas nuk shkojnë më në takime me aleatët perëndimorë me lista joreale të kërkesave. Tani ata thjesht kërkojnë që t'u dorëzohet ajo që tashmë është premtuar.

Foto: EPA

autor: Mario Buriq