Животните приказни на Братислав Димитров: Родител за една минута
- На 31 Снежник (декември) таа 1989 година, дедо Господ го фрли најбелиот и најголемиот снег врз нашето маало. Кога некој ќе се вратеше од пазарање, домашните не го пуштаа да влезе дома се додека снегот не се стопи од него. Често пати туѓи луѓе им влегуваа дома. Брзајќи да се стоплат ја погрешиле вратата! Иако тогаш многу работи беа за никаде, ние стигавме насекаде. Секоја зима ја дочекувавме со истата радост и возбуда. Денес и при најмал снег или дожд, кукумјавчиме, се жалиме и се лигавиме по сите можни медиуми и седенки. Станавме како принцезата на зрното грашок. Гледано од планетата Венера, Скопје изгледаше како лебед кој тивко плови во морето маалски приказни.
- Post By МИА Агенција
- 10:00, 15 dhjetor, 2025
You need to login to view this page