Ohër, 5 korrik 2023 (MIA) - Pothuajse çdo stinë hotelierët e Ohrit janë objektiv i mysafirëve të pakënaqur të cilët postojnë në rrjetet sociale foto me fatura fiskale me çmime të larta për shërbime dhe produkte.

Deri në çfarë mase ato statuse pasqyrojnë realisht situatën reale nëse dhe sa i kushtueshëm është Ohri për turistët, është temë e diskutimeve dhe debateve, mendimeve të ndara, pikëpamjeve personale, përvojave të pakëndshme të përbashkëta. Dallimet më të shumta në qëndrime ekzistojnë në marrëdhëniet mes hotelierëve dhe turistëve dhe realiteti është gjithmonë, si rregull, diku në mes...

Pikëpamja e përgjithshme është se ka shërbime dhe produkte që janë vërtet të shtrenjta, por edhe kjo është relative nëse gjykohet nga ajo që realisht reflekton ai çmim.

Qëndrimi i hotelierëve të Ohrit është se Ohri nuk është më i shtrenjtë se qytetet më të mëdha në vend, veçanërisht në krahasim me kryeqytetin. Ata theksojnë se çmimet formohen në bazë të shumë faktorëve, për të cilët turisti i zakonshëm as që mendon kur zgjedh se ku do t'i shpenzojë paratë e tij. Pothuajse si rregull publikohen çmimet më të larta të shërbimeve dhe nuk tregohet se këto janë, pa përjashtim, fatura nga objektet më të ekspozuara të Rivierës, ku lokacioni dikton çmimet.

Ato fatura janë gjithmonë nga ambientet e hotelerisë në rreshtin e parë deri te liqeni, ku çdo turist duhet të dijë se janë më të lartat. Janë objektet që kanë tarifat më të larta, që nga çmimi i qirasë së një lokali, deri te çmimi i hapësirës me qira për pajisjet urbane...

Çmimet e të gjitha produkteve janë pothuajse para të gjitha objekteve të Rivierës. Të gjithë turistët duan të ulen e të pinë kafe, lëngje në një tavolinë pranë liqenit dhe nuk u intereson që tarifat në ato ambiente janë më të larta. Shumë nga turistët, kryesisht ata vendas, duan të ulen në pozicionin më tërheqës, në lokalet më të ekspozuara, për të shijuar paratë e tyre, gjë që është e kuptueshme, por matematika e hotelierëve dhe llogaritja përfundimtare se sa duhet të kushtojë diçka është shumë më ndryshe.

Shumë nga objektet reprezentative në brigjet e liqenit të Ohrit, madje vendosin çmime më të larta për shërbimet dhe produktet më të lira, për të dekurajuar ata turistë që duan të ulen disa orë në vendin më të bukur dhe në të njëjtën kohë të shpenzojnë 500 denarë për një faturë vetëm për disa kafe.

Për shembull, mund të pini kafe espreso në qytet për 60 denarë, por për të njëjtin shërbim mund të paguani 150 denarë. Shumë sillet edhe çmimi i birrës, nga 90 denarë deri në 200 denarë për gjysmë litër. Supë mund të hahet për 160 denarë në disa nga restorantet më larg qendrës, por për të njëjtën pjatë mund të duhet të paguani 360 denarë.

Sipas logjikës ekonomike, një restorant që ofron ushqim dhe shërbim cilësor në rreshtin e parë të liqenit nuk mund të përballojë të ketë pesë nga dhjetë tavolinat më të mira në tarracën e zënë nga turistë që nuk kanë mundësi të shpenzojnë më shumë, kundrejt turistëve që e dinë mirë se vetë vendndodhja duhet të paguhet. Të gjithë ata që kanë qenë në pikat më të famshme turistike e dinë se vendndodhja është gjithmonë faktori që formon çmimin e shërbimit.

Gjithmonë ka pasur dhe do të ketë ndarje mes të tursitëve, sidomos në vendet turistike ku sezoni është i shkurtër. Restorantët në Ohër vazhdimisht theksojnë se edhe këtu ka ambiente ku mund të hani e pini denjësisht dhe me çmim të ulët, por objekte të tilla, si rregull, nuk janë në rreshtin e parë të bregdetit.

Hotelierët theksojnë se nuk mund të krahasoni një bar apo restorant lokal në asnjë qytet me një lokal në rreshtin e parë të liqenit. Ato ambiente janë të rezervuara për turistët me xhepa më të thellë dhe zgjedhja i takon vetë turistëve se ku dhe nëse kanë mundësi të ulen. Njëqind metra larg liqenit ka ambiente hotelerie ku çmimet nuk janë më të larta se në qytetet e tjera të vendit, pa përmendur Greqinë apo destinacionet më tërheqëse turistike. Edhe në Shkup çmimet nuk janë të njëjta në qendër dhe nëpër lagje.

Ace Dimovski, pronar i një picerie në qendër të Ohrit, thotë se çmimet e shërbimeve janë këto që janë për shkak të shumë faktorëve, kryesisht për shkak të rritjes së kostove, siç janë ripromaterialet, përmes fuqisë punëtore më të shtrenjtë që është gjithnjë e më pak në dispozicion, deri tek taksat e përgjithshme.

Për shembull, ai tregon se çmimi i picës më të njohur në restorantin e tij është 330 denarë, vetëm 90 denarë më i shtrenjtë në krahasim me 20 vjet më parë kur kushtonte 240 denarë. Ai thotë se atëherë për një kilogram kaçkavall, si përbërësi kryesor i çdo pice, ka paguar 220 denarë, në krahasim me tani kur të njëjtin produkt e merr për dyfishin e çmimit. Në atë kohë, siç thotë ai, paga mesatare e një të punësuari ishte nëntë mijë denarë, por tani është tre herë më shumë, dhe atë në kushtet kur oferta në tregun e punës është shumë më e dobët.

“Të gjithë e dinë se tregu në Ohër është një nga më të shtrenjtët në vend dhe ne i marrim të gjitha materialet riprodhuese këtu. Po të merret parasysh se vetëm vitin e fundit çdo gjë është shtrenjtuar, që nga qiratë e pallateve, te drita, uji, fuqia punëtore, nuk ka kuptim të shkojmë me çmime më të ulëta. E nëse Ohri është i shtrenjtë, kjo varet nga vetë turistët, u takon atyre të vendosin se ku do ta kalojnë verën dhe në fund të fundit ku do të ulen për të ngrënë”, thotë ai.

Jakim Dereban, pronar i një kafeneje në sheshin e qytetit në Ohër, thotë se ka tarifa të rritura për hotelierët, të cilat klientët nuk i ndjejnë dhe që ndikojnë në çmimin përfundimtar të shërbimeve.

“Për dhënien me qira të një hapësire prej 26 metrash katrorë paguaj mbi dy mijë euro në vit, shumë që duhet paguar pavarësisht fuqisë blerëse të klinetëve. Ka rritje të çmimit të blerjes së pijeve, tarifa të reja ndaj bashkisë, një sërë shpenzimesh të tjera parafiskale. Rritjen më të lartë të çmimit e kemi në fuqinë punëtore, me tarifa të rritura sidomos për punonjësit e të dielave dhe ditëve të festave, kur paguhet dyfishi i ditës, e gjithë kjo ndikon në çmimin përfundimtar të shërbimeve”, thotë ai.

Dereban thekson se ka rritje më të mëdha të çmimit të blerjes së produkteve, veçanërisht në rastin e produkteve ushqimore, por megjithatë ai beson se ka restorante të caktuara që i ekzagjerojnë çmimet.

“Kjo lë një imazh të keq tek turistët, sidomos tek ata që prej vitesh zgjedhin Ohrin për pushime dhe janë përballur me rritje të tepruar të çmimeve. Në terma afatgjatë, kjo mund të ketë një ndikim shumë negativ në imazhin e përgjithshëm të ofertës turistike vendase”, thotë ai.

Aleksandar Baçiq

Foto: MIA